Τερπιάδης

-ου, ὁ, Α

(ως πατρωνυμικό τού ραψωδού Φημίου) παιδί τής τέρψης.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τέρπω + κατάλ. -(ι)άδης (πρβλ. Ἀσκληπιάδης)].